terrorneika!

terrorneika!

ΙΤΖΕΕ

ΙΤΖΕΕ
TERROR ART(1988-2012)

22 Jul 2011

Λούσιαν Φρόιντ

Αλληγορικός ώς το τέλος

«Έφυγε» στα 88 του χρόνια ο Βρετανός ζωγράφος Λούσιαν Φρόιντ

Αυτοπροσωπογραφία του Λούσιαν Φρόιντ
Αυτοπροσωπογραφία του Λούσιαν Φρόιντ   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )
Ύστερα από 23 χρόνια, ο Λούσιαν Φρόιντ, ο διασημότερος εν ζωή ζωγράφος, ίσως δε και ο ακριβότερος στον κόσμο επιστρέφει στο Κέντρο Πομπιντού, στο Παρίσι, με μια σπουδαία αναδρομική έκθεση που θα διαρκέσει ως τα μέσα Ιούλιου. Είναι, άραγε, κατάλληλος ο καιρός για καλλιτεχνικές καταδύσεις στα εσώψυχα ενός μεγάλου ζωγράφου ; Πόσο εύκολα ξεχνιέται ένας άνθρωπος, ρίχνοντας «αδέσποτες» ματιές στην ιδιότυπη ζωγραφική του Λούσιαν Φρόιντ; Ένας πίνακας, όσο εκρηκτικός κι αν είναι, πόση ανατρεπτική ορμή διαθέτει ; Μπορεί να συντρίψει, στιγμιαία έστω, τη στωικότητα του μη μυημένου στην τέχνη ανθρώπου ; Δύσκολο ακούγεται. Αλλά η τέχνη, κατανοητή ή μη, παραμένει μαγευτική. Ταλαντούχα από τη φτιαξιά της, υπερβαίνει τη συμβατική-συμβιβαστική σκέψη και παγιδεύει στις κρύπτες της μοναδικά μηνύματα –πλοηγούς της ζωής. Ο Λούσιαν Φρόιντ σε βαθιά γεράματα πια, επιστρέφει στο παρισινό Πομπιντού, εκθέτοντας τα έργα του και εκθέτοντας παράλληλα το πάθος του για το γυμνό, όχι το καλαίσθητο, ωραίο γυμνό, αλλά αυτό που συνάδει πολλές φορές με την απόλυτη ασχήμια.
Τα μοντέλα του Λούσιαν Φρόιντ είναι συνήθως πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος του, με εξαίρεση τη βασίλισσα Ελισάβετ.Το πορτρέτο της προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και αρνητικών σχολίων όταν παραδόθηκε στην ίδια και δόθηκε στη δημοσιότητα. Ο Φρόιντ έχει μανία με τα απόκρυφα σημεία του άνδρα και της γυναίκας και κατά μια περίεργη διαστροφή τα εκθέτει σε θλιβερά τοπία, δίχως φως, δίχως το χρώμα του εξωτερικού περιβάλλοντος που μπορεί να διεισδύει από το κοντινό παραθύρι. Ψάχνει το «κατάλληλο» σκηνικό ανάμεσα σε λιγδιασμένους νεροχύτες, σε σιδερένια κρεβάτια, προσθέτει έναν σκύλο πάνω του, στο πουθενά, ταυτίζεται με την ωμότητα της σάρκας, αυτοσχεδιάζει πάνω της.
Ο Λούσιαν Φρόιντ εκπλήσσεται συχνά. Ένα από τα πρόσφατα έργα του, (The Painter Surprised by a Naked Admirer) αποτελεί μικρό δείγμα της έκπληξης του. Παρακολουθεί μια γυμνή γυναίκα, καθισμένη στα πόδια του, να σφίγγει με πάθος τον μηρό του, τη στιγμή που εκείνος είναι ντυμένος από κορυφής μέχρις ονύχων. Ο συγκεκριμένος πίνακας αποτελεί ανάγλυφο δείγμα της σχέσης «απόσταση – εισβολή». Μήπως, όμως, στον πίνακα-τοπίο, η φαντασία υποδύεται την πραγματικότητα ; Μήπως ο Φρόιντ επιδιώκει το σεβασμό απέναντι στο γυμνό, παραμένοντας ο ίδιος ντυμένος ; Κριτικός της εφημερίδας «Γκάρντιαν» διατείνεται ότι το να τοποθετήσεις την πραγματική ζωή στον καμβά θα πρέπει προηγουμένως να χεις βραβευτεί από τη ζωή! Ο Φρόιντ κινείται στον αντίποδα του αφαιρετικού ζωγράφου και ενδεχομένως υπενθυμίζει στο κοινό του ότι ένας αρτίστας που είναι παθιασμένος με τα πραγματικά, ζωντανά σώματα, πάντα θα αναζητά την επαφή με την πραγματική ανθρώπινη σάρκα. Υπάρχει ωμή αλληγορία στα γυμνά του Φρόιντ. Σ’ ένα από αυτά, μια γυναίκα έχει ξαπλώσει στο κρεβάτι του στούντιο, ενώ τα πινέλα του ζωγράφου, μακριά και με μεγάλες τρίχες, προετοιμάζονται για το μεγάλο έργο. Δεν χρειάζεται να είσαι εγγονός του Σίγκμουντ Φρόιντ για να διαβάσεις το μήνυμα στα φαλλικά εργαλεία. Έτσι κι αλλιώς, η σκηνή κουβαλάει πάνω της τη μυθική περιπέτεια του στούντιο ενός καλλιτέχνη: στο ατελιέ, η μούσα γδύνεται για τον αρτίστα. Παλιά ιστορία. Αλλά ο Φρόιντ διεισδύσει στο γυμνό ανθρώπινο σώμα, είτε είναι γυναίκα, είτε είναι άνδρας, σε αντίθεση με κλασσικότερους ζωγράφους που σταματούν στη μούσα τους Ο Φρόιντ δεν θεωρείται όμορφος. Αυτό βεβαίως είναι πρόβλημα. Δεν μπορείς να ακυρώσεις την ικανότητά του, αλλά μπορείς να αγαπήσεις την τέχνη του; Κι ας τεθεί πιο ωμά : μπορείς να νοιώσεις έλξη για τα γυμνά του ;
Στην παρισινή έκθεση, ενδεχομένως υπάρχει πειστική απάντηση για όσους απορούν που ο Φρόιντ ζωγραφίζει γυμνά κορμιά με τέτοιο τρόπο, ώστε κάθε κηλίδα να μεγεθύνεται. Όταν ήταν νέος, αγαπούσε την ακρίβεια. Στα μετέπειτα χρόνια μαθαίνει να απορρίπτει την πεζή, ανιαρή εκφραστική ευστοχία και αναλίσκεται στην απεικόνιση της σάρκας σε ποικίλες χρωματικές αποχρώσεις μ’ έναν κραυγαλέο ρεαλισμό που πολλές φορές τρομάζει, καθώς απορρίπτει το ωραίο. Η βία που διακρίνει τα έργα του είναι λειτουργική. Θέλει να δούμε την ενέργεια, την ίδια τη ζωή. Για κάποιους, αυτή η τεχνική της ανάδειξης της ασχήμιας του σώματος είναι η σύγχρονη εκδοχή της φευγαλέας τεχνικής του Τιτσιάνο….Και μια λεπτομέρεια: Από το μικρό σκοτεινό δωμάτιο του Φρόιντ πέρασαν, μεταξύ άλλων, οι δυο σύζυγοι του, αλλά και η Τζέρι Χολ και η Κέιτ Μος .
Τελευταία διείσδυσε στα άδυτα της ζωής του μια 25χρονη ζωγράφος. Άραγε πόσος κόπος χρειάζεται να γδύνεσαι μπροστά σ’ έναν 88χρονο, ακόμη κι αν πρόκειται για αυτό το ιερό τέρας της τέχνης ;
Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή 11-4-2010
ριτς

No comments:

Post a Comment

ΓΡΑΨΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ