terrorneika!

terrorneika!

ΙΤΖΕΕ

ΙΤΖΕΕ
TERROR ART(1988-2012)

24 Aug 2012

Oskar Kokoschka

Ο Όσκαρ Κοκόσκα (Oskar Kokoschka, 1 Μαρτίου 1886 - 22 Φεβρουαρίου 1980), ήταν Αυστριακός καλλιτέχνης, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, γνωστός για τα εξπρεσιονιστικά του τοπία και πορτρέτα.
Η καριέρα του Όσκαρ Κοκόσκα σημαδεύτηκε από τα πορτρέτα βιεννέζικων διασημοτήτων τα οποία ζωγράφισε με ένα νευρώδες και ζωηρό στυλ. Υπηρέτησε στον αυστριακό στρατό κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στον οποίο και τραυματίστηκε σοβαρά. Παρά το γεγονός ότι την περίοδο της νοσηλείας του οι γιατροί διέγνωσαν σοβαρή διανοητική αστάθεια, ο Όσκαρ Κοκόσκα συνέχισε την καριέρα του ως καλλιτέχνης, ταξιδεύοντας σε ολόκληρη την Ευρώπη και ζωγραφίζοντας τοπία.
Ο Όσκαρ Κοκόσκα είχε έναν παθιασμένο και θυελλώδη δεσμό με την Άλμα Μάλερ, λίγο μετά από τον θάνατο της πρωτότοκης κόρης της και τον δεσμό της με τον Βάλτερ Γκρόπιους. Ύστερα από κάποια χρόνια σχέσης, η Άλμα τον απέρριψε, λόγω του ότι το υπερβολικό του πάθος της προξενούσε φόβο. Εκείνος συνέχισε να την αγαπά σε όλη του την ζωή. Ένα από τα πιο διάσημα έργα του Η Νύμφη του Ανέμου ή αλλιώς Θύελλα, είναι αφιερωμένο στην Άλμα.
Η τέχνη του Όσκαρ Κοκόσκα θεωρήθηκε από τους Ναζί ως εκφυλισμένη. Οι Ναζί χρησιμοποιούσαν τον χαρακτηρισμό αυτό για πολλά έργα του Μοντερνισμού θεωρώντας τα μη γερμανικά ή και εβραιοκομμουνιστικά. Για τον λόγο αυτό οι καλλιτέχνες που δημιουργούσαν τέτοια έργα υφίσταντο διώξεις. Έχοντας χαρακτηριστεί ως "επικίνδυνος" καλλιτέχνης, ο Όσκαρ Κοκόσκα διέφυγε από την Αυστρία στην Πράγα το 1934. Εκεί ίδρυσε τον Σύλλογο Όσκαρ Κοκόσκα μαζί με άλλους εκπατρισμένους καλλιτέχνες. Στα 1938, όταν οι Τσέχοι άρχισαν να μετακινούνται λόγω της παράδοσης της Σουδητίας στη Γερμανία και της επικείμενης εισβολής της Βέρμαχτ, ο Κοκόσκα απέδρασε από την Τσεχία στο Ηνωμένο Βασίλειο, και παρέμεινε εκεί καθ' όλη τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Πήρε την αγγλική υπηκοότητα από το 1946, μέχρι και το 1978 οπότε και ξαναπήρε την αυστριακή υπηκοότητα.
Ο Όσκαρ Κοκόσκα είχε πολλές κοινές καλλιτεχνικές τάσεις με τον σύγχρονό του Μαξ Μπέκμαν. Και οι δύο διατήρησαν την καλλιτεχνική τους ανεξαρτησία από τον Γερμανικό Εξπρεσιονισμό. Η ανεξαρτησία τους αυτή, τους έκανε όμως αφ' ενός να μην ηγηθούν κανενός καλλιτεχνικού ρεύματος κι αφετέρου να μείνουν εκτός των μεγάλων καλλιτεχνικών κινημάτων του Μοντερνισμού. Και οι δυο ανέπτυξαν συγγραφική δράση, κι εξέφρασαν την ανάγκη τους να αναπτύξουν την τέχνη του "οράν". Ειδικά ο Κοκόσκα έδωσε έμφαση στην "βαθειά σύλληψη", ενώ τον Μπέκμαν απασχόλησε με την μυστική ενόραση του βασιλείου του αόρατου. Και οι δυο υπήρξαν πρωτοπόροι καινοτόμων τεχνικών ελαιογραφίας, βασισμένων σε παλαιότερες καλλιτεχνικές παραδόσεις.
Τα όψιμα χρόνια του Κοκόσκα "δηλητηριάστηκαν" από την περιθωριοποίησή του στην Ιστορία της Τέχνης. Δεν ήταν ο μόνος που θεωρούσε ότι του άξιζε η αναγνώριση ως ενός από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του 20ου αιώνα. Ένας αξιόλογος καλλιτέχνης της Σχολής του "οράν", υπήρξε ο Κόνραντ Τζούεστελ (1924 - 2001).
Το συγγραφικό έργο του Κοκόσκα είναι εξίσου παράξενο κι ενδιαφέρον με το εικαστικό του έργο. Τα απομνημονεύματά του που φέρνουν τον τίτλο Μια θάλασσα περιτριγυρισμένη από Οράματα, είναι ένα άγριο ψυχεδελικό κείμενο, γραμμένο υπό την επήρεια παραισθησιογόνων ουσιών. Το σύντομο θεατρικό του έργο Δολοφόνος, η ελπίδα των γυναικών, μελοποιήθηκε δέκα χρόνια αργότερα από τον Πάουλ Χίντεμιτ και αποκαλείται συχνά ως το πρώτο εξπρεσιονιστικό δράμα. Το έργο του Ορφέας κι Ευρυδίκη (1918) αποτέλεσε το λιμπρέτο για την ομώνυμη Όπερα του Ένστ Κρένεκ, που αποτελεί το πρώτο δείγμα Προγραμματικής Μουσικής.

2 Aug 2012

τυμφη ορος

Η Τύμφη (2.497 μ.) είναι βουνό της Ηπείρου στην επαρχία του Ζαγορίου, λεγόμενο κοινώς «Γκαμήλα» ή και «Βουνά του Παπίγκου». Ο Στράβων (Βιβλίο Ζ κεφ.6) την αναφέρει ως όρος της Παραυαίας ή Παρωραίας.
Ο ορεινός όγκος της Τύμφης είναι σχεδόν άδενδρος και ως επί το πλείστον απόκρημνος ιδίως στις βόρειες και νοτιοδυτικές προσβάσεις του. Υψώνεται μεταξύ του ποταμού Αώου και του παραποτάμου του Βοϊδομάτη. Αποτελούσε και αποτελεί το καλύτερο θέρετρο των νομάδων κτηνοτρόφων της περιοχής.
Οι υψηλότερες κορυφές της Τύμφης είναι η Γκαμήλα 2.497 μ., η Γκούρα 2.467 μ., η Αστράκα 2.432 μ., και ακολουθούν ο Άβαλος, η Ραδόβολη, ο Πλόσκος, ο Λαγαρής, ο Αϊλιάς κ.ά. Στα οροπέδια της Τύμφης υπάρχουν πολλές γραφικές αλπικές λίμνες με πλούσιους θρύλους και παραδόσεις, με γνωστότερη τη Δρακόλιμνη. Η μεγαλύτερη εξ αυτών, η Ριζίνα απέχει περίπου 4ώρες πεζοπορία από το Βραδέτο. Οι νοτιοδυτικές πλαγιές της Τύμφης καταλήγουν στο «Φαράγγι του Βίκου». Η ανάβαση στις κορυφές γίνεται από το Βραδέτο μετά από 7ωρη πορεία αλλά και από το Μικρό Πάπιγκο με 3ωρη πορεία ως το καταφύγιο της Αστράκας και με βάση αυτό στις κορυφές Γκαμήλα, Πλόσκο, Αστράκα και άλλες.Αρχείο:Zagori Dragonlake and Gamila summit.jpg